دانشگاه شیراز و گذشته آن

دانشگاه شیراز از قدیمی‌ترین دانشگاه‌های ایران است که در سال ۱۳۲۵ خورشیدی تأسیس گردید. پیش از انقلاب ، دانشگاه کنونی شیراز، «دانشگاه پهلوی» نامیده می‌شد. بر اساس رتبه‌بندی دانشگاه‌های ایران که هر سال توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری انجام می‌شود دانشگاه شیراز در میان دانشگاه‌های جامع ایران رتبهٔ سوم کشور را پس از دانشگاه‌های تهران و تربیت مدرس کسب کرده‌است و یکی از ۵ دانشگاه مادر در رشته‌های مهندسی به‌شمار می‌آید. محوطه دانشگاه شیراز که توسط مینورو یاماساکی طراحی شده، از نظر وسعت در کشور ایران در رتبهٔ دوم قرار دارد در بدو امر قرار بود این دانشگاه به شکل تاجی بر روی کوه باشد که از تمام شیراز قابل مشاهده باشد و وسیله ایاب و ذهاب دانشجویان بوسیله قطار با ریل هایی که تمام دانشگاه را به هم متصل می کرد باشد و اتاق های آن به شکل لانه زنبور شش گوشه باشد.

دانشگاه شیراز (دانشگاه پهلوی قبل از انقلاب) در سال ۱۹۴۶ شروع به کار نمود. معمار اصلی این دانشگاه مینورو یاماساکی نام دارد، که از دیگر کارهای مشهور او مرکز تجارت جهانی نیویورک می‌باشد. به‌دنبال دعوت محمدرضا پهلوی از رئیس دانشگاه پنسیلوانیا به ایران پس از مذاکراتی چند توسعهٔ دانشگاه شیراز مستقیماً تحت نظر و مدیریت این دانشگاه صاحب‌نام آمریکایی قرار گرفت تا جایی که روابط علمی و فرهنگی بین این دو دانشگاه از مستحکم‌ترین روابط علمی فرهنگی میان ایران و آمریکا گردید و تا روزهای آخر حکومت شاه ادامه داشت. در سال ۱۹۶۲، عیسی صدیق مسئول پیاده‌سازی الگوهای این دانشگاه آیوی لیگ در دانشگاه پهلوی گردید. تدوین بسیاری از دروس، طراحی و توسعه پردیس‌های دانشگاه، تربیت اساتید، و بنیانگذاری بسیاری از مؤسسات تحقیقاتی دانشگاه پهلوی همه و همه در اختیار این دانشگاه آیوی لیگ قرار گرفتند. بعده‌ها، در دوره هوشنگ نهاوندی، مؤسسه معروف دانشگاه ایالتی کنت نیز در شکل‌گیری و توسعه دانشگاه پهلوی نیز حضور پیدا کرد.

دانشگاه شیراز اولین دانشگاه کشور است که مدرکش بین‌المللی شد و همچنین «اولین دانشگاه ایران» که برنده جایزه نوبل در آن سخنرانی کرد. در زمان پهلوی نیز دانشگاه شیراز خواهر دانشگاه پرینستون ایالات متحده آمریکا خوانده می‌شد.

سبک تدریس در آن هم بر اساس سبک آمریکایی بر مبنای رابطه آزاد و محترمانه دانشجو و استاد بر اساس مدل دانشگاه شیکاگو پی ریزی شد و از جمله این روابط میل کردن نهار دانشجویان واساتید در سلف و شوخی اساتید با دانشجویان خارج از کلاس بود اما در کلاس با جدیت کلاس ادامه می یافت و شدت سختگیری جزو جدا نشدنی این دانشگاه بود و ریچارد فرای استاد تاریخ دانشگاه هاروارد  و آرتور پوپ باستان شناس مورخ و معمار دانشگاه هاروارد از مشهورترین اساتید این دانشگاه به شمار می آمدند لازم به ذکر است برای مکان یابی آن چند پیشنهاد از اسد الله علم مطرح می شود که یکی از آنها مکان دانشکده کشاورزی کنونی بود که در نهایت اسد الله علم، تپه ارم را انتخاب می گند .