اولین حضور برق در شیراز

ساخت وبلاگ

در تاریخچه صنعت برق فارس اشاره به چند کار ماندگار از مرحوم حسین ایگار شده مثل برقرسانی شیراز در بعضی از محله های شیراز که برای اولین بار در سال 1305 دو دستگاه مولد 87 کیلو واتی مرلیس را با همکاری آقای عبدالحسین دهقان در خیابان سعدی که در آن زمان به خیابان چراغ برق معروف شد نصب نمودند.
در آن زمان مولدهای فوق الذکر توانستند قسمت کمی از خیابانهای مجاور را از جمله چهار راه مشیر و چهار راه زند و شهرداری و محل سکونت تعدادی از اعیان و مسئولیت برجسته شیراز را از حیث روشنائی تامین نمایند.

آن هم در ساعات معینی از شب و به خاطر عدم استفاده از ترانسفورماتورهای افزاینده در محل هائی که از مولد برق فاصله داشتند برق فقط جهت روشنائی با ولتاژ بسیار پائین و با کیفیت نا مناسب امکان پذیر شد. که به تدریج به تهیه مولد های دیگری اقدام و از دستگاههای 300کیلو واتی بنز آلمانی و 330 کیلو واتی مرلیس و 540 کیلو واتی مرلیس و متعاقبا دستگاه 140 کیلو واتی اطلس سوئدی و 400 کیلو واتی اینتر پرایز آمریکائی استفاده گردید و قسمتهای بیشتری از روشنائی بافت قدیم شیراز تامین شد. که بعدها این نیروگاه برق در دراز مدت به تدریج به وسیله شهرداری و نهایتا برق منطقه ای فارس به شبکه سراسری وصل گردید.

یکی دیگر از خدمات برجسته این مرد خیر اندیش ایجاد کارخانه ریسندگی و بافندگی جنب موسسه چراغ برق در خیابان سعدی بود .لازم به ذکر است که در سال 1310 تاسیس و متعاقبا کارخانه قند مرودشت را در سال 1314 راه اندازی نمود که تحولی بزرگ در صنعت کشاورزی است.
مرحوم استاد علی سامی در کتاب شیراز شهر جاویدان می نویسد که : یکی دیگر از کارهای ماندگار این مرد بزرگ تجدید بنای دروازه قرآن شیراز که در گذشته در همین مکان با دو اتاق در هر طرف مربوط به زمان آل بویه که نفهمیده و نسنجیده بدون هیچگونه موجبی در سال 1315 خورشیدی به دست والی مغرور و شهرداری بی انصاف وقت با دشواری فراوان و به کمک دینامیت ویران و با خاک یکسان شده برگ زرینی را بر کارنامه هنری احساسی و تعصب خاصی که به زادگاه خود داشت به وجود آورد .

 

که در دوطرف این بنا به کاشی کاریهای زیبائی که به دست استاد کاشی کاری و نقاش معروف شیراز مرحوم حاج باقر جهانمیری ساخته ، جلوه بیشتری به این دروازه جادوئی داده است.
نا گفته نماند در اتاقک بالای این بنای زیبا دو قرآن بزرگ که نزد عوام معروف به قرآن (هفده منی) است گذارده بودند که مردم شیراز رسمشان بود که هر روز اول ماه قمری به این دروازه روی آورده و از زیر این قرآن ها رد شوند . و خود را تا آخر ماه در پناه این قرآن در برابر بلایا بیمه نمایند. که هم اکنون دو قرآن نامبرده که به خط سلطان ابراهیم نوه شاهرخ تیموری کتابت گردیده در موزه پارس نگهداری می شود.

 

مرحوم ایگار و همسرش را بعد از مرگ در دو اطاقک کنار دروازه به خاک سپرده ، اما مطلب مهم اینجاست که محل دفن این مرد بزرگ متروکه می باشد و افرادی که شهروندان شیراز هستند اگر از دستشان برآید ، آشغالهای خود را از پنجره بالائی این دو آرامگاه به داخل می ریزند.
لذا به عنوان یک شیرازی از مقام های مسئول میراث فرهنگی تقاضا دارم حد اقل نسبت به نصب تابلو و معرفی آرامگاه این بزرگ مرد نیم قرن گذشته اقدام کنند تا گردشگران خارجی و همچنین شهروندان و شیرازیهای اصیل با گذر از این محل ، در بزرگداشت و حضور معنوی و روحانی خود بر آرامگاه آن مرد خیر اندیش ، در زمان تفریح ، اقدام نموده و جایگاهش را در تاریخ آثار ماندگار تجلی بخشند انشا ا...

 

شیرازی دگرگون شده...
ما را در سایت شیرازی دگرگون شده دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : shirazemo بازدید : 237 تاريخ : چهارشنبه 24 آبان 1396 ساعت: 20:16