وضعیت ازدواج و زن در غرب

بعد از رنسانس در غرب توجه افراطی به عقلانیت تمام زندگی اروپاییان را تحت تاثیر قرار داد و بر همین مبنا ازدواج هم باید عقلانی و منطقی می شد در سال ۱۹۲۰ میلادی بر همین روال برای آشنایی بیشتر زوجین و کاهش طلاق روشنفکران پیشنهاد کردند که که آنها برای مدتی بدون هیچگونه رابطه فیزیکی با هم زندگی کنند و مفهوم دوست پسر و دختر در چنین شرایطی تعریف شد. آنها معتقد بودند این طرح به استحکام خانواده ها خواهد انجامید. اما قدرت غریضه انسان را دست کم گرفته بودند همانگونه که معتقد بودند که کشیشان و راهبان می توانند با ایمان بر این موضوع غلبه کنند. اما این طرح عملی نشد و زوجین بعد از مدت کوتاهی وسوسه به روابط جنسی می شدند و این به تدریج زمینه روابط خارج از ازدواج، عدم ازدواج، روابط متعدد بدون ازدواج کاهش شدید جمعیت، طلاق پر تعداد شد اما فراتر از این به انحرافات جنسی وسیع تری انجامید چون این افراد بعد از مدتی رابطه با جنس مخالف آرام آرام سرد، سپس عادت و بعد به خستگی از این شرایط می رسیدند و کمکم با هیجان جدید و جلوگیری از یکنواختی به همجنس گرایی و بعد از آن رابطه با کودکان می رسیدند اما کار از حرف ها هم فراتر رفت ازدواج با اجناس غیر زنده، ازدواج با حیوانات،ازدواج درون خانوادگی، گروهی و غیره ثمره این نوع روشنفکری شد.