لطفعلی صورتگر

لطفعلی صورتگر ، فرزند میرزا آقا خان در سال هزار دویست و هفتاد دو خورشیدی در شهر شیراز متولد شد جد وی آقا لطفعلی از نقاشان چیره دست قرن سیزده بود. لطفعلی صورتگر تحصیلات ابتدایی را در شیراز به پایان رساند. سپس به هند رفت و دوره متوسطه را در آنجا به پایان رسانید. سپس به ایران بازگشت و به خدمت ادارات دارایی و فرهنگ درآمد، و مجله «سپیده‌دم» را در شیراز تأسیس کرد. در سال هزارو سیصد و شش خورشیدی برای ادامه تحصیل به لندن رفت و در رشته زبان و ادبیات انگلیسی درجه دکتری گرفت. موضوع پایان‌نامه دکتری او «نفوذ ادبیات ایران در ادبیات انگلستان در قرن پانزدهم و شانزدهم میلادی» بود. لطفعلی صورتگر پس از بازگشت از انگلستان به تدریس ادبیات فارسی و انگلیسی پرداخت و چندی نیز ریاست دانشگاه پهلوی(شیراز) را به عهده داشت. او در این سه سال ریاست دانشگاه پهلوی؛ خدمات بزرگی را ارائه داد و از جمله این که دوره های شبانه برای معلمان ترتیب داد تا با تحصیل در دانشگاه لیسانس بگیرند؛ حال که این اقدام در شيراز که تعداد لیسانسیه های آن کمتر از انگشتان دست بود، بسیار تاثیر گذاشت. مدتی نیز مدیر مجله آموزش و پرورش و عضو فرهنگستان ایران بود. لطفعلی صورتگر سفرهایی به کشورهای شوروی، آمریکا و پاکستان کرد، و به مدت یک‌سال به عنوان استاد در دانشگاه کلمبیا به تدریس پرداخت. لطفعلی صورتگر در سه بعد از ظهر هزار و سیصد چهل هشت در شیراز در سن شصت و نه سالگی درگذشت. آرامگاه او در حافظیه شیراز است. نام او بر خیابان صورتگر یادآور این مرد بزرگ بود که بعد از انقلاب با بی تدبیری و ارج نگذاشتن به زحمات او به فقیهی تغییر نام داد.
نمونه ای از شعر او:
هر باغبان که گل به سوی برزن آورد    شیراز را دوباره به یاد من آورد
آنجا که گر به شاخه گلی آرزوت است، 
گلچین به پیشگاه تو یک خرمن آورد و...